عطاری خراسانی

نقد و بررسی

مشک در طول تاریخ بشریت به عنوان یکی از خوشبو ترین و معروف ترین عطرها به شمار می رفته و امروزه نیز طرفداران خاص خود را دارد. مشک از کلمه عربی "مسک" نشأت گرفته است. مشک یکی از معدود عطرهایی است که منبع آن حیوانی است.

آهویی که مشک از آن گرفته می شود با نام علمی Moschus moschi ferus شناخته می شود. این حیوان آهویی است با قد یک متری، قهوه ای رنگ و سرعتی بالا که شکارچی ها به سختی می توانند آن را شکار کنند. این حیوان بیشتر در ارتفاعات کوه های جنگل هیمالایا زندگی می کند. این نوع آهو در مناطقی همچون تبت، سیبیری، شمال غرب چین و برخی مناطق مرکزی آسیا نیز یافت می شود. تنها در زمان های خاصی از سال مانند زمستان می توان مشک را از بدن این آهو بدست آورد زیرا در زمستان مشک که در اصل به صورت مایع است، جامد می شود.

مراحل تولید مشک

پس از شکار این نوع آهو توسط شکارچیان، آن را ذبح کرده، کیسه یا غده مشک را از شکم او خارج کرده و در معرض آفتاب روی سنگ مسطح پهن کرده و یا در روغن داغ شده خشک می کنند. روش دوم بدست آوردن مشک، بدون شکار و ذبح انجام می گیرد. این کار زمانی صورت می گیرد که این غده به قدری بزرگ می شود که باعث درد آهو شده و او با ساییدن بدن خود به سنگ، پوست خود را پاره کرده و غده را از بدن خود خارج می کند. پس از آن شکارچیان که از محل آن با خبر شده، به جمع آوری آن می پردازند.

رنگ مشک مشکی است و بسیار کمیاب و گران قیمت است. این مسأله باعث شده که فروشندگان آن را با مواد دیگری مخلوط می کنند تا وزن آن زیاد تر شود. مشک مقدار زیادی ماده "کافین" دارد از همین رو برخی ها به جای چای یا قهوه از آن استفاده می کنند اما بررسی های انجام شده نشان می دهد که خوردن زیاد آن باعث ایجاد خلل در دستگاه عصبی افراد می شود.

مُشک ماده خوشبویی است که معمولا از نافه جنس نر آهوی ختن گرفته می‌شود. کیسه ای در زیر شکم این آهو وجود دارد که در آن ماده لزج شکلاتی رنگی وجود دارد و در فصل بهار آهو آن را در اثر خارش به سنگ می‌کشد.

این ماده سپس خشک می‌شود و در اثر تماس می افتد. بهترین نوع مشک برای آهوان چینی یا تبتی است. با این حال این مشک در نپال و روسیه هم تهیه می‌شود.

گفته می‌شود برای گرفتن مشک از نافه آهو، این حیوان را می کشند. به همین دلیل امروزه از مشک شیمیایی در عطر استفاده می‌شود.

شاعران پارسیزبان از مشک در اشعارشان بسیار استفاده کرده‌اند

در این مورد می توان با تحقیق علمی به این نکته دست یافت که نافه در اصل دو غده ی بزرگ در دو طرف نشیمنگاه آهوی ختن می باشد که برای جذب ماده نشیمنگاه را بر تنه ی درخت و امثال آن می مالد و با تصاعد بوی مشک در واقع به جذب نوع ماده می پردازد و مطلب مربوط به ناف آهو نادرست است.در ضمن از نظر شکل و قیافه کاملأ با نوع آهوانی که معروف است تفاوت دارد.

این ماده خوشبو است.

فواید و کاربردهای مشک

علاوه بر استفاده از مشک به عنوان عطر، می توان از آن به عنوان داروی آرامبخش و یا برای کاهش سردرد و درمان سرما خوردگی و نیز برای تقویت قلب و معده و چشم به کار می رود.

گفتنی است نام "مشک" در قرآن کریم نیز ذکر شده و خداوند متعال از کلمه "مشک" برای صفت ابرار و افراد نیک استفاده کرده است.

در آیه 26 سوره مطففین آمده: « تعرف فی وجوههم نظرة النعیم * یسقون من رحیق مختوم * ختامه مسک وفی ذلک فلیتنافس المتنافسون » ترجمه: از چهره هایشان (ابرار) آثار خرمی و خشنودی هویداست * آنها از نوشیدنی پاک نوشانده می شوند * مهری که بر سر سبوی نوشیدنی نهاده شده از مشک معطر است و آنها مشتاقانه آن عطر را استنشاق می کنند.

مشخصات فنی

فیلم محصول

پرسش و پاسخ

ارسال پرسش جدید

نام :
ایمیل :
متن :
کد امنیتی :